Ο Μεγάλος Τελικός

Η Γαλλία πέρασε από το αξιόμαχο Βέλγιο 1-0 και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό της μεγάλης διοργάνωσης. Ήρθε η στιγμή να διεκδικήσει ξανά την κορυφή, πράγμα που είχε κάνει πριν 20 χρόνια στο Μουντιάλ του 1998. Πριν δύο χρόνια έχασε το τίτλο της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη μέσα στο σπίτι της, από τον Πορτογαλία του Fernando Santos με 0-1 στην παράταση. Ίσως ήρθε η ώρα να ξαναπατήσει στην κορυφή. Έκανε πολύ καλή και σταθερή πορεία καθ' όλη την διάρκεια της διοργάνωσης. Έχει πρωτεργάτη τον Didier Deschamp που έχει στην φαρέτρα του πολύ καλούς, έμπειρους και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Αν μη τι άλλο αν ρίξει κανείς μια ματιά στην ενδεκάδα των "τρικολόρ" θα καταλάβει ότι είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα και με την εικόνα που παρουσίασε δίκαια έφτασε ως εδώ. 

Οι Κροάτες αποδείχθηκαν εφτάψυχοι, είτε έτσι είτε αλλιώς η ομάδα του Zlatko Dalic κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια των άλλων ομάδων και να φτάσει μέχρι τον τελικό. Μετά από δύο προκρίσεις στα πέναλτι επί των Δανών και Ρώσων, χρειάστηκε η διαδικασία της παράτασης για να καταφέρει να ξεπεράσει το εμπόδιο των Άγγλων. Βρέθηκε πίσω 0-1 με το γκολ από φάουλ του Kieran Trippier. Οι Κροάτες κάνοντας κυριολεκτικά κατάθεση ψυχής στο δεύτερο μέρος, ισοφάρισαν με τον Ivan Perisic στο 68' και είχαν τον απόλυτο έλεγχο στο παιχνίδι ειδικά μετά την επίτευξη του γκολ, χάνοντας κάποιες καλές ευκαιρίες να σκοράρουν και δεύτερο τέρμα. Αυτό δεν ήρθε στην κανονική διάρκεια αλλά στην παράταση από τον Mario Mandzukic στο 109'. Με τις συνεχόμενες παρατάσεις σίγουρα υπάρχει έξτρα κούραση στην ομάδα. Ουσιαστικά είναι σαν έχει δώσει έναν αγώνα περισσότερο στην διοργάνωση. Το πάθος, η μαχητικότητα και το prestige ενός τελικού σίγουρα αψηφά την όποια κούραση.  

Περιμένω έναν πολύ καλό τελικό από άποψη θεάματος. Γάλλοι και Κροάτες θα τα δώσουν όλα για να στεφθούν παγκόσμιοι πρωταθλητές. Φαβορί δίνεται η Γαλλία, όμως κάθε προγνωστικό για έναν τελικό έχει αρκετά μεγάλο ρίσκο. Είναι ένας τελικός, ένα παιχνίδι και όλα μπορούν να συμβούν. Θα κρατήσω τα γκολ εκατέρωθεν.